ഓര്‍ക്കുവാനിഷ്ടമില്ലെങ്കിലും
പിന്നീട് കുറ്റബോധം തോന്നാതിരിക്കാന്‍
നമ്മള്‍ കണ്ട പകലുകള്‍ രാത്രികള്‍
പങ്കു വെച്ച നിമിഷങ്ങളൊക്കെയും
ഇന്നെന്റെ ഓര്‍മയില്‍ തീച്ചൂളയെങ്കിലും
നീറ്റല്‍ സഹിച്ചു ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു വെക്കാം
ആദ്യമായ് കണ്ട നാള്‍ ഒന്നുമുരിയാതെ
പോയ നിന്‍ കണ്ണില്‍ നിന്നായിരം
വാക്കുകള്‍ ചികഞ്ഞു കണ്ടെത്തി ഞാന്‍
പിന്നിട്ടു നാം ഒത്തിരി ദൂരം
കൈകള്‍ ചേര്‍ത്തൊരുമിച്ചു പിന്നെ
എപ്പൊഴോ ഹൃദയവും ചേര്‍ത്ത് വെച്ചു
മുന്നില്‍ കണ്ട കാഴ്ചകള്‍ പലതും
കാണാതെ നമ്മള്‍ മരുപ്പച്ച തേടി
സന്ധ്യകള്‍ മറയുമ്പൊഴും പിരിയാതെ നമ്മള്‍
നിലാവിന്റെ തണലില്‍ കിനാവുകള്‍ നെയ്തു
ആല്‍മരച്ചോടും പുഴവക്കുമെല്ലാം
അന്ന് നമ്മള്‍ക്കു കൂട്ടായി നിന്നു
ഇണങ്ങുവാന്‍ മാത്രമായ് പിന്നെ നീ പലകുറി
തമ്മില്‍ പിണക്കം നടിച്ചു നിന്നൂ
ഓരോ പിണക്കവും തീര്‍ക്കുവാന്‍ പിന്നെ നാം
മണലില്‍ കളിവീടു തീര്‍ത്തിരുന്നു
ചുണ്ടൊന്നനക്കാതെ കണ്ണിമ ചിമ്മാതെ
കളിവീടു തിരമാല കവരുന്നതറിയാതെ
ആ മണല്‍ത്തട്ടില്‍ പരസ്പരം നോക്കി
ക്കൊണ്ടൊരുപാടു നേരം കിടന്നപ്പൊഴൊന്നുമേ
നമ്മളോര്‍ത്തില്ല , പിരിയുന്ന കാര്യവും
പിന്നിട്ട വഴികള്‍ തിരിച്ചു നടക്കലും
ഏകനായ് ഞാനിന്നു വഴികള്‍ തിരയുമ്പോള്‍
അപരിചിതത്വം തുറിച്ചു നോക്കുന്നു
അന്ന് നമ്മള്‍ ഒരുമിച്ചു പോന്നൊരാ
ഇടവഴി രണ്ടായ് പിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
കണ്ടു മുട്ടാറുള്ളോരാല്‍ മരച്ചോടും
കാണുന്ന നേരം മുഖം തിരിച്ചകലുന്നു
അന്നത്തെ മധുരമാം നിമിഷങ്ങളൊക്കെയും
ഇന്നെന്റെ ഹൃദയത്തിന്‍ വേദനയാകുന്നു
എങ്കിലും എല്ലാം ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചു വെക്കാം
പിന്നീടൊരിക്കല്‍ ഓര്‍ക്കുവാനായ്‌
